روز نوشته های متین چپانی

یک اختلال بسیار حاد و پیشرفته در میان خانواده‌ها به وفور دیده میشه که به واسطه این اختلال والدین از دانش آموزان می‌خواهند چون آینده ات برامون مهمه،چون می‌خوایم در بلند ترین قله‌های موفقیت بببینیمت،باید تاپ رشته‌ها رو بخونی!(پزشکی و ...)در حقیقت این دسته از دانش آموزان به اهداف و آرزو‌هاشون نمیرسند! بلکه به اهداف و آرزو‌های والدین شون میرسند! این والدین در حقیقت (ناخودآگاه ) این رو به فرزندانشون میگن: پسرم(دخترم) برو فلان رشته رو بخون تا این خلا و عقده‌‌‌ای که در لایه‌ی ناهشیار دوران کودکی منه جبران بشه!اگر بهتر بخوام بگم والدین برای جبران این عقده مزمن،فرزندشان را وسیله‌‌‌ای برای تخلیه نیاز‌های نابهنجار خود میکنند تا فشارها و عقده‌های فرساینده شان را تخلیه کنند.